KLIK Het eerste voorzichtige stapje is gezet. Ik heb me net ingeschreven op een datingsite. Maar een stap in welke richting, vraag ik mezelf af?
Een zoveelste poging in mijn zoektocht naar de man van mijn leven.
Een lieve man voor bij valavond op de bank in het park?
Of gewoon een stapje naar het uitbreiden van mijn vriendenkring, of beter gezegd een eerste poging in het helemaal heropbouwen van mijn vriendenkring.
Want sinds mijn – inmiddels gestrand – huwelijk blijft er van een sociaal leven niet veel meer over…
Of is deze klik op de datingsite een teken van mijn onderhuids verlangen in een ordinaire ‘sexdate’ zonder dat ik mijn eigen identiteit dien bloot te geven en zonder dat ik hoef te weten met wie precies ik te maken heb? Als mijn zinderend verlangen maar gestild wordt?
Nee hoor, ik ben echt ‘serieus’ op zoek…
Voortaan maak ik mijn eigen keuzes, gedaan met iemand anders slaafje te spelen en telkens ‘ja’ te knikken op alles. Ik neem me voor om vanaf vandaag mijn eigen leven in handen te nemen.
We leven toch in een internettijdperk, dus waarom van deze tool, deze site, geen gebruik maken om nieuwe mensen te leren kennen?
Het duurt niet lang of er stromen reacties binnen
Van mannen die geïnteresseerd zijn in mijn proflel, en vragen naar een foto als dat even kan. Vlug open ik mijn bescheiden mapje met eigen foto’s op mijn PC en doe een upload van mijn foto. Om de spanning nog meer op te bouwen laat ik mijn computer even voor wat hij is en probeer mij af te reageren door mij te storten op een berg strijk, een berg die meer en meer op de Himalaya begint te lijken…
Ik heb nog maar 2 kledingstukken onder handen genomen – niet toevallig een sexy rokje met bijpassend topje – en ik keer al vol verwachting maar toch met enige terughoudendheid terug naar de woonkamer. Ik installeer me opnieuw achter mijn scherm … lieve help ! Vetgedrukte letters vertellen me dat mijn profiel op de datingsite reeds 18 maal bekeken is .. en dat na enkele minuten !
Klik, klik, klik, ..
Eén na één lees ik vlug alle reacties en mijn ego wordt ergens wel gestreeld door de plotselinge boost van aandacht en interesse voor mijn persoontje.
Het gevoel bekruipt me wel dat deze mannen in deze fase natuurlijk nog niet kunnen geïnteresseerd zijn in wie ik écht ben, maar in eerste instantie reageren op mijn niet onaardig uiterlijk en vooral hun hoog testosterongehalte hun parten speelt.
Toch kan ik het niet laten om naar enkele mannen ook via de datingsite een berichtje te sturen, en of zij ook misschien een foto kunnen sturen?
Ook al zeg je bij jezelf dat je op een mooi bord alleen niet kan eten Er moet toch enige aantrekkingskracht zijn… Ik heb niet echt een bepaald type van man, maar ogen spreken soms écht wel boekdelen. Men kan soms in de ogen lezen of iemand eerder een oprecht persoon is of eerder iets te verbergen heeft, of een beetje een ondeugend karakter heeft… Het intrigeert me wel om dit te trachten doorgronden in iemands ogen en bij een eventuele ontmoeting gaandeweg te ontdekken of mijn intuïtie ook klopt.
Van de 18 ontvangen reacties stuur ik een achttal mannen een eerste kennismakingsberichtje terug. Wat nu met die andere 10 mannen, zou ik hen nu een berichtje sturen in de zin van ‘Sorry, maar ik denk niet dat je echt mijn type bent’ of gewoon
niet meer reageren?
Ik denk bij mezelf dat ik ook liever zou hebben om een berichtje terug te krijgen en kies voor optie 1.
Zou één van deze mannen een date kunnen worden voor komend weekend?
Wordt vervolgd …
Vervolg: de afspraak
REACTIES:Ja hoor, k las je info etc, en ik wil graag met jou mailen. Mijn naam is Tony. Schrijf je me weer voor, hopelijk, verdere kennismaking ? Tony Door Tony uit Dendermonde
